ΟΤΑΝ ΑΠΕΦΑΣΙΣΘΗ ἡ ἀποστολή στήν Οὐκρανία τῶν τεθωρακισμένων ὀχημάτων τύπου ΒΜΡ-1 (κατασκευασμένων κατά τήν δεκαετία τοῦ ’60), θεωρήσαμε πώς ὁ Στρατός μας θά εἶχε κέρδος ἀπό τήν ἀντικατάστασή του μέ πλέον σύγχρονα γερμανικῆς κατασκευῆς ὀχήματα τύπου Marder. Τελικῶς, ἀπό ὅ,τι φαίνεται, πήραμε πολύ λιγώτερα Marder ἀπό ὅσα περιμέναμε. Παρά τό γεγονός ὅμως ὅτι ἔχουμε κάθε λόγο νά θεωροῦμε ὅτι δέν εἶναι ἐπωφελεῖς γιά τήν Ἑλλάδα αὐτές οἱ συναλλαγές, βλέπουμε ὅτι συνεχίζεται ὁ προγραμματισμός ἀποστολῶν πολεμικοῦ ὑλικοῦ στό ἐξωτερικό.
Συμφώνως πρός πληροφορίες, κατά τήν τελευταία συνεδρίαση τῆς Ἐπιτροπῆς τῆς Βουλῆς γιά τήν Ἐξωτερική καί τήν Ἀμυντική Πολιτική, ἀπεφασίσθη ἡ πώλησις πυρομαχικῶν πυροβολικοῦ καί ἁρμάτων μάχης διαφόρων διαμετρημάτων. Ὡς ἀγοραστής ἐμφανίζονται οἱ ΗΠΑ, ἀλλά εὐκόλως συμπεραίνει κανείς ὅτι τελικός ἀποδέκτης θά εἶναι καί πάλι ἡ Οὐκρανία. Πρόκειται γιά 50.000 βήματα τῶν 105 χιλ., 20.000 βλήματα τῶν 155 χιλ. καί 5.000 βλήματα τῶν 203 χιλ. τά ὁποῖα θά πωληθοῦν ἔναντι 25 ἑκατομμυρίων δολλαρίων. Τά πυρομαχικά αὐτά ἐχαρακτηρίσθησαν ὡς μή ἐπιχειρησιακά καί ἀκατάλληλα γιά τόν σύγχρονο πόλεμο.
Τώρα, πῶς εἶναι δυνατόν νά μήν εἶναι ἐπιχειρησιακά καί νά σταλοῦν σέ ἕνα πολεμικό μέτωπο, εἶναι μία ἐρώτησις, στήν ὁποία θά εἶναι πολύ δύσκολο νά δοθεῖ ἀπάντησις. Ὅσο γιά τό ἐάν εἶναι κατάλληλα γιά σύγχρονο πόλεμο, καί αὐτό μπορεῖ νά εἶναι ἀντικείμενο συζητήσεως. Ναί μέν στήν Οὐκρανία ὁ πόλεμος διεξάγεται στατικά καί μέ ὅρους πρώτου παγκοσμίου πολέμου. Ποιός ὅμως θά ἰσχυρισθεῖ ὅτι ὁ πόλεμος ὁπουδήποτε θά διεξαχθεῖ μόνον μέ τεχνολογικά προηγμένα μέσα καί κατευθυνόμενα βλήματα ἀκριβείας, χωρίς παραδοσιακό πυροβολικό καί ἅρματα;
Τά πυρομαχικά αὐτά, συμφώνως πρός τούς ἐμπειρογνώμονες, ἐπαρκοῦν γιά 20 ἡμέρες ἀγῶνος ἤ γιά 15 χρόνια ἐκπαιδεύσεως. Δέν θά ἦταν προτιμώτερο νά διατεθοῦν γιά ἐκπαίδευση στόν Ἑλληνικό Στρατό; Τό τίμημα ἄλλως τε τῶν 25 ἑκατομμυρίων πού θά εἰσπραχθεῖ δέν εἶναι τόσο σημαντικό πού νά δικαιολογεῖ τήν πώληση. Εἶναι βεβαίως πραγματικό τό ζήτημα τῆς ἀποσυμφορήσεως τῶν ἀποθηκῶν τοῦ Στρατοῦ.
Πρό ὀλίγων ἐτῶν ἄλλως τε (ἐπί ὑπουργίας Πάνου Καμμένου) εἶχε τεθεῖ τό θέμα τῆς πωλήσεως πυρομαχικῶν τῶν 105 χιλ., στήν Σαουδική Ἀραβία, ἔναντι 67 ἑκατομμυρίων εὐρώ. Καί τότε ἡ Νέα Δημοκρατία εἶχε ἀντιδράσει φέρνοντας τό θέμα στήν Βουλή μέ ἀποτέλεσμα τήν ἀκύρωση τῆς συμφωνίας καί τήν ἀποπομπή τῶν Σαουδαράβων ἀξιωματούχων πού εἶχαν ἔλθει μέ τίς πιστώσεις ἤδη ἀποδεσμευμένες, προκειμένου νά καταβληθοῦν στό ἑλληνικό Δημόσιο. Τό σοβαρό ἐρώτημα ὅμως, τό ὁποῖο δέν ἐτέθη πρός συζήτησιν στήν Ἐπιτροπή Ἐξωτερικῶν καί Ἀμύνης, εἶναι τό γιατί, ἀντί νά γίνεται «ἀποσυμφόρησις» τῶν ἀποθηκῶν τοῦ Ἑλληνικοῦ Στρατοῦ, δέν ἐνεργοποιεῖται ἡ ἑλληνική ἀμυντική βιομηχανία, προκειμένου νά ἐπωφεληθεῖ ἀπό τά προγράμματα παραγωγῆς πυρομαχικῶν τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἑνώσεως, πρός ἐνίσχυση τῆς Οὐκρανίας. Ἤδη ἔχει ἀποφασισθεῖ ἡ διάθεσις πιστώσεων 70 δισ. εὐρώ γιά παραγωγή πυρομαχικῶν τῶν 155 χιλ. πού θά δοθοῦν ὡς βοήθεια στήν Οὐκρανία.
Ἡ Ἑλλάς ἀδυνατεῖ νά μετάσχει στό πρόγραμμα αὐτό, διότι ἡ Κυβέρνησις ἀπεφάσισε πρό τριετίας τήν «μετεγκατάσταση» τοῦ ἐργοστασίου μεταλλικῶν μερῶν τῶν πυρομαχικῶν αὐτῶν, πού ἑδρεύει στίς ἐγκαταστάσεις τῶν ΕΑΣ (Ἑλληνικά Ἀμυντικά Συστήματα) στόν Ὑμηττό, προκειμένου νά μετατρέψει τόν χῶρο σέ «πάρκο ὑπουργείων». Καί παρ’ ὅτι ἐπί τρία ἔτη ἡ μετεγκατάστασις δέν ἔχει κἄν ἀρχίσει, οὐδείς ἐσκέφθη ὅτι μέ μικρή ἐπένδυση θά μποροῦσε τό ὀβιδουργεῖο νά ἀρχίσει νά λειτουργεῖ σέ ἐλάχιστο χρόνο. Ἐπιπροσθέτως, ἡ Εὐρωπαϊκή Ἕνωσις χρηματοδοτεῖ κατά 50% κάθε ἐπένδυση σέ ὑποδομές παραγωγῆς πυρομαχικῶν. Ἄν δηλαδή θά ἤθελε ἡ Κυβέρνησις νά προχωρήσει στήν μετεγκατάσταση τοῦ ἐργοστασίου ἀπό τόν Ὑμηττό στό Λαύριο, θά μποροῦσε νά τό κάνει τώρα, μέ τό 50% τοῦ κόστους. Οὔτε στήν κατεύθυνση αὐτή ἔχει γίνει ἡ παραμικρή ἐνέργεια. Ἀντί λοιπόν νά ἐπωφεληθοῦμε ἀπό τήν κατάσταση ἐξασφαλίζοντας ἔργο γιά τήν ἀμυντική μας βιομηχανία καί ἔσοδα γιά τό Κράτος, «κατατρώγουμε τίς σάρκες μας» πουλῶντας τά ἀποθέματα πυρομαχικῶν τοῦ Ἑλληνικοῦ Στρατοῦ.
0 Σχόλια